Wiktoria nigdy nie umiała pogodzić się z odejściem Bartka. Pewnego razu po powrocie ze sklepu znalazłam ją nieprzytomną w łazience w kałuży krwi wypływającej z jej żył. Stało się to o czym marzyła odkąd go straciła. Wierzę, że teraz z Bartkiem będą szczęśliwi na wieczność w tamtym świecie...
jest taka możliwość jest taka możliwość Wszystko, co miałam było wszystkim, co miałam dostać. jest taka możliwość jest taka możliwość Wszystko co miałam dostać odeszło z twym krokiem Wszystko co miałam dostać odeszło z twym spojrzeniem
więc powiedz gdy usłyszysz zatrzymanie mego serca jesteś jedynym który wie powiedz, kiedy słyszysz mą ciszę jest możliwym że nie będę wiedzieć
wiem, że kiedy odchodzisz wiem, że kiedy odchodzisz przez krew i przez myśli przenikasz jak złodziej przez krew i przeze mnie upadam gdy odchodzisz
Więc powiedz, kiedy usłyszysz, że moje serce stanęło. Jesteś jedynym , który wie Powiedz, kiedy słyszysz mą ciszę jest możliwym że nie będę wiedzieć
więc powiedz gdy mój szept ustanie jesteś powodem dla którego jestem blisko powiedz mi gdy usłyszysz, że upadam jest możliwym, że nie będzie po mnie znać
przez krew i przez myśli upadam gdy odchodzisz przez krew i przeze mnie podążam pod twym dowództwem
Ołmajgad ;-; Powiem ci szczerze, że nie jest mnie łatwo wzruszyć. Rzadko płaczę, choć zdarza mi się to. Najczęściej na dobrych filmach, czasem na książce i również często na dobrych, smutnych fanfickach, takich jak "Sevmione - Impossible Love". Kocham to i na tym ryczałam jak bóbr... :'( A teraz... łezka poleciała, a to znaczy, że mnie poruszyłaś. Gratulacje! Piszesz nieźle, Wiki, rozwijaj się w tym kierunku. Jeśli kiedyś napiszesz drugie opowiadanie, KONIECZNIE napisz do mnie o tym i wyślij linka :) Co by tu jeszcze... Chyba tyle. Brawo! :D Zapraszam na mojego bloga, jeśli znajdziesz chwilę. Aczkolwiek wątpię, że będziesz w stanie go przeczytać... mało kto daje radę xD http://snape-granger-inna-historia.blogspot.com/p/mapa-huncwotow.html
Ołmajgad ;-;
OdpowiedzUsuńPowiem ci szczerze, że nie jest mnie łatwo wzruszyć. Rzadko płaczę, choć zdarza mi się to. Najczęściej na dobrych filmach, czasem na książce i również często na dobrych, smutnych fanfickach, takich jak "Sevmione - Impossible Love". Kocham to i na tym ryczałam jak bóbr... :'(
A teraz... łezka poleciała, a to znaczy, że mnie poruszyłaś. Gratulacje!
Piszesz nieźle, Wiki, rozwijaj się w tym kierunku. Jeśli kiedyś napiszesz drugie opowiadanie, KONIECZNIE napisz do mnie o tym i wyślij linka :)
Co by tu jeszcze... Chyba tyle. Brawo! :D
Zapraszam na mojego bloga, jeśli znajdziesz chwilę. Aczkolwiek wątpię, że będziesz w stanie go przeczytać... mało kto daje radę xD http://snape-granger-inna-historia.blogspot.com/p/mapa-huncwotow.html