Ugryźć się w język...

„W życiu bowiem istnieją rzeczy, o które warto walczyć do samego końca. „

Siedzieliśmy w ciszy wpatrując się w siebie wilkiem. Było już późno, więc oznajmiłam:

- Powinieneś już iść, za godzinę zaczyna się koncert.

- Bez ciebie nigdzie nie idę – odpowiedział

- Chyba żartujesz – prychnęłam – nigdzie z tobą nie pójdę, nie nawiedzę cię za to!

- Powtórzę to po raz kolejny. Nic nie zrobiłem, sama się na mnie żółciła! - krzykną

Wstałam i ubrałam pośpiesznie kurtkę

- Wierzysz mi ? - spytał powoli David

- Tak – odparłam wychodząc z domu.

Kiedy dotarłam do pubu zobaczyłam Lole rozmawiającą z Wiktorią i Pauliną

- Ty! - zawołałam z daleka wskazując palcem na Lole. Wszyscy odwrócili się w moją stronę – Jesteś obrzydliwa! Najpierw śpisz z Mariuszem, a potem całujesz Davida...

- Marcela! - krzyknęła upominając mnie Wiktoria

- Ty jej nie broń, bo za chwilę przyjdzie kolej na Bartka!

Paulina...

Po tych słowach poczułam, że nogi mi się uginają, a potem była już tylko ciemność

Kiedy otworzyłam oczy ujrzałam pochylającego się ku mnie Mariusza. Chciałam coś powiedzieć, ale nie mogłam odnaleźć swoich ust. Przez 10 minut tępo wpatrywałam się w przestrzeń. W głowie usłyszałam słowa Marceliny i kiedy zrozumiałam co one znaczą zaczęłam krzyczeć.

-Jak mogłeś mi to zrobić! - do oczu napłynęły mi łzy. Wstałam pośpiesznie z podłogi.

- Nie byłem świadomy tego co robię...

- Nie mogę w to uwierzyć! Ty świnio, wskoczyłeś jej do łóżka! - wydarłam się na niego

- Ty też nie jesteś święta!

- Słucham? - spytałam oburzona

- No, szybko znalazłaś sobie pocieszenie po mojej porażce

- Ty idioto! Zrobiłam to tylko po to żebyś był zazdrosny, a ty miałeś mnie głęboko i wskakiwałeś do łóżka komu popadnie!

W tym samym momencie zobaczyłam zawiedzioną twarz wybiegającego z pubu Daniela. Wiktoria pobiegła za nim, a ja wybuchłam histerycznym płaczem. Mariusz podszedł i mnie przytulił.

- Nie dotykaj mnie! Jesteś obrzydliwy – krzyknęłam i pobiegłam do łazienki.

Wiktoria...

Wybiegłam na zewnątrz i zobaczyłam siedzącego na ławce Daniela

- Hej – powiedziałam nieśmiało

- Wiedziałaś o tym ? - spytał załamany

- Tak – odparłam

- Jak mogłaś mi nie powiedzieć

- Byłeś taki szczęśliwy, nie chciałam tego zepsuć

- Myślisz, że będę mógł ci teraz zaufać ?

- Przepraszam, dobrze wiesz że nie chciałam źle

- Daj mi spokój – powiedział odchodząc

Usiadłam na ławce i zaczęłam szlochać. Chwile później przed pub wybiegł zdenerwowany Bartek

- Co się stało ? - spytał widząc moje załamanie

- Daniel mnie nie na widzi - wyjąkałam

- Bzdura – powiedział mocno mnie przytulając, od jego dotyku zaczęłam jeszcze bardziej szlochać

Koniec wakacji zbliżał się nieubłaganie. Został jeszcze tylko tydzień i wyglądał on tak: …...............................................................No właśnie, nie działo się nic!....................................................................