Przeprosiny

"Życie z tobą jest złem, a bez ciebie piekłem"

Było już późno, więc postanowiłam iść do domu. Kiedy weszłam do pokoju zobaczyłam Łukasza siedzącego na moim łóżku.

-Co ty tu robisz? - spytałam

-Jak było na randce?

-Słucham?

-No ty i Bartek, widziałem was w parku.

-To nie była randka, musieliśmy sobie coś wyjaśnić. W ogóle co cie to obchodzi ? - spytałam podnosząc głos.

-Muszę ci coś wyznać, tylko nie wiem jak to powiedzieć

-Najlepiej prosto z mostu

-Posłuchaj, ja wciąż coś do ciebie czuję.

Zatkało mnie

-Żarty sobie ze mnie robisz? - spytałam z irytacją.

-Nie, popełniłem wielki błąd raniąc cię.

-Wiesz, nie mam ochoty tego słuchać, jestem wykończona. Lepiej będzie jeśli już sobie pójdziesz.

Gdy Łukasz wyszedł od razu zadzwoniłam do Loli, Marceli i Pauliny, opowiedziałam im co się dzisiaj wydarzyło. Później wzięłam gorący prysznic i włączyłam mojego facebooka. Miałam wiadomość od Pauliny.

-Wyprowadziłam się od Mariusza.

-Dlaczego? 

-Sprawa z Karoliną wymknęła się spod kontroli, on spędza z nią więcej czasu niż ze mną. Praktycznie wraca tylko na noc, nie mogę tak dłużej.
-Bardzo mi przykro.
Usłyszałam pukanie do drzwi. To był Mariusz.
-Wiktoria, pomóż mi przekonać Paulina żeby do mnie wróciła 
-Nie wiem czy potrafię
-Proszę, ty jesteś jej przyjaciółką, pogadaj z nią
-Dobrze spróbuje ale ty musisz zerwać wszelkie kontakty z Karoliną.
-Nie mogę, dobrze wiesz w jakiej ona jest sytuacji.
-Więc ja nie mogę ci pomóc.
-Jak tak to dzięki.
-Mariusz przemyśl to. Ona cię kocha, i brakuje jej ciebie, tylko boli ją to jak się zachowujesz.
-Ok pomyślę.