Zauroczenia, czy miłość ?

"Człowiek może być zakochany jak szaleniec, ale nie jak głupiec."


Wiktoria...
Następnego dnia zaczęłam pakować torbę z ubraniami. Paulina siedziała już gotowa na moim łóżku.
- Dziewczyny schodźcie ! - zawołała babcia.
Droga zajęła nam jakieś 40 minut. Kiedy dojechałyśmy na miejsce przywitała nas ciocia Agata.
Daniel...
Zszedłem na dół, i w tedy ją zobaczyłem. Wysoką piękność z bujnymi czerwonymi lokami, i dużymi brązowymi oczami. Wiktoria do mnie machała, podszedłem i ciepło ją przytuliłem. Tajemnicza dziewczyna ciągle na mnie zerkała
- Cześć! - powiedziałem
- Hej! - odpowiedziała Wiktoria - to jest moja przyjaciółka Paulina
- Witaj - powiedziała
- A to jest mój kuzyn Daniel 
Uśmiechnąłem się do niej ciepło. Potem zjedliśmy kolację i wszyscy poszli do swoich pokoi. Była godzina 22 a ja nie mogłem zasnąć, ciągle myślałem o Paulinie. Postanowiłem pójść do Wiktoria, ona na pewno jeszcze nie śpi. Zapukałem do dżwi
- Mogę wejść ? - spytałem-
- Tak, proszę
Usiadłem na łóżku
- Coś się stało ? - spytała
- Muszę ci coś powiedzieć, ale nie wiem jak
Wiktoria...
Już chciałam odpowiedzieć "najlepiej prosto z mostu" ale przypomniało mi się ostatnie spotkanie z Łukaszem, o którym chciałam szybko zapomnieć.
- Nie mogę przestać myśleć o Paulinie - powiedział z nie nacka.
Boże, dlaczego teraz? - pomyślałam
- Daniel, muszę ci coś powiedzieć - nie wiedziałam ile mogę mu wyjawić - Paulina przeżywa teraz bardzo trudny okres w swoim życiu.
- Rozumiem, i obiecuję, że nie będę się narzucał. Poczekam na nią.
Przez głowę przeszło mi coś w stylu " chyba się nie doczekasz"
- To ja już pójdę  - powiedział i wyszedł
Tej nocy po raz pierwszy od bardzo dawna przyśnił mi się Bartek.